Psalm 11

PSALM 11. Psalm składa się z dwóch części, z których pierwsza (ww. 1-4) mówi o radzie, jaką otrzymał psalmista: ma opuścić Syjon, bo wrogowie gotowi są do ataku. On jednak całą ufność złożył w Bogu. Część druga (ww. 5-7) opiera tę ufność na sprawiedliwym sądzie Bożym, czekającym złych i dobrych. Można tu dostrzec wyrocznię kapłana wypowiedzianą w świątyni nad niewinnym człowiekiem, który się schronił w tym miejscu azylu. Psalm zachęca do ufności Bogu wobec przedłużających się udręk i pojawiającego się zwątpienia. Bóg zdaje się nie reagować natychmiast, wie jednak, co dzieje się w ludzkich sercach. Nadejdzie czas na ostateczne zwycięstwo sprawiedliwości, choćby zostało ono odsunięte na Sąd Ostateczny. W NT Jezus wielokrotnie wzywa do zaufania Bogu, zapewniając, że czuwa On nad każdym człowiekiem ( Mt 10:28-31) i wysłucha wszystkich próśb, które są kierowane do Niego z wiarą i ufnością ( Mt 7:7-8).
[komentarz z Biblii Paulistów]