Paweł - 2 podróż misyjna
Antiochia
Po kilku dniach Paweł i Barnaba znów zapragnęli udać się do założonych w Azji zborów, jednak z powodu nieporozumienia w sprawie Jana Marka, którego Barnaba chciał wziąć w podróż, lecz Paweł był mu niechętny, rozstali się. Barnaba z Markiem wyruszyli na Cypr, Paweł zaś w towarzystwie Sylasa przemierzał Syrię i Cylicję.
Derbe
"Dotarł też do Derbe i do Listry." Dz. Ap. 16:1
Spotkanie z Tymoteuszem, synem wierzącej Żydówki i ojca Greka. Ponieważ Tymoteusz otrzymał dobre referencje od chrześcijan w Listrze i Ikonum, Paweł obrzezał go i uczynił bliskim współpracownikiem (1 Tym. 1:2-7). Razem przeszli do Mizji, głosząc Słowo Boże, jednak z nakazu Ducha Świętego nie dotarli do Bitynii.
Troada
"Minąwszy Mizję, doszli do Troady." Dz. Ap. 16:8
Paweł we śnie ujrzał Macedończyka, który prosił go o pomoc. W Troadzie dołącza do nich ewangelista Łukasz, który jest autorem Dziejów Apostolskich. Od tej pory relacja opisywana jest przez niego osobiście.
Filippia
"Odpłynąwszy z Troady, zdążaliśmy wprost do Samotraki, a nazajutrz do Neapolu. Stamtąd zaś do Filippi, które jest przodującym miastem okręgu macedońskiego i kolonią rzymską. I zatrzymaliśmy się w tym mieście dni kilka." Dz. Ap. 16:11-12
Apostołowie spotykają się w sobotę na spotkaniu modlitewnym nad rzeką z Lidią, bogobojną sprzedawczynią purpury z Tiatyry, która przyjmuje otwartym sercem Ewangelię i zostaje ochrzczona z domownikami. Przyjmują jej gościnę. Podczas pobytu w Filippii apostołowie są prześladowani przez opętaną dziewczynę, której wróżby wykorzystywali jej właściciele dla własnych zysków. Znękany Paweł wypędza demona, a właściciele, widząc w uzdrowieniu dziewczyny utratę zysku oskarżają Pawła i Sylasa przed pretorami o podżeganie do buntu. Ci, wychłostawszy apostołów wtrącili ich zakutych w dyby do więzienia. To nie powstrzymało zapału Pawła i Sylasa, którzy śpiewem i modlitwą wychwalali Boga. O północy trzęsienie ziemi zatrzęsło więzieniem, otworzyły się wszystkie drzwi i opadły kajdany u wszystkich uwięzionych, którzy poruszeni zachowaniem apostołów nie skorzystali z szansy ucieczki, lecz pozostali z nimi. Strażnik, który sądził, że utracił więźniów, chciał popełnić z rozpaczy samobójstwo, jednak Paweł powstrzymał go. Ugoszczeni przez niego apostołowie przekazali mu Słowo Boże i ochrzcili go wraz z całym domem. Rano otrzymali wiadomość, że zostali zwolnieni, jednak nie przyjęli tego, oskarżając pretorian, że wychłostali obywateli Rzymu. Przestraszeni pretorianie przeprosili apostołów i poprosili, by opuścili miasto. Po pożegnaiu w domu Lidii wyruszyli przez Amfipolis i Apolonię do Tesaloniki.
Tesalonika
"...przybyli do Tesaloniki, gdzie była synagoga żydowska." Dz. Ap. 17:1
Dzieje Apostolskie mówią o trzech sabatach spędzonych w Tesalonice, podczas których Paweł nauczał Żydów na podstawie Pism, że Mesjaszem jest Jezus Chrystus. Do uczniów przyłącza się wielu pobożnych Greków i znamienitych kobiet, co powoduje zazdrość wśród Żydów. Atakują dom Jazona, goszczącego apostołów krzycząc, że są wichrzycielami występującymi przeciwko cesarzowi. Doprowadzają ich przez przełożonych miasta, ci jednak, otrzymawszy poręczenie od Jazona zwolnili ich. W nocy Paweł i Sylas wyprawieni przez braci udają się do Berei.
Berea
"Bracia zaś wyprawili zaraz w nocy Pawła i Sylasa do Berei; ci, gdy tam przybyli, udali się do synagogi Żydów" Dz. Ap. 17:10
Berejczycy byli szlachetniejszego usposobienia, nie uprzedzali się do głoszonej Dobrej Nowiny, lecz codziennie badali Pisma, czy słowa Pawła i Sylasa są wiarygodne. Ewangelię przyjmuje wielu wybitnych greckich kobiet i mężczyzn. Jednakże nawet w Berei apostołowie nie zaznają spokoju, prześladowani przez Żydów przybyłych z Tesaloniki, którzy wywołują zamieszki, co powoduje wyjazd Pawła do Aten. Sylas i Tymoteusz mieli wkrótce do niego dołączyć.
Ateny
"Czekając na nich w Atenach, obruszył się Paweł w duchu swoim na widok miasta oddanego bałwochwalstwu." Dz. Ap. 17:16
Apostoł wygłasza swą wielka mowę na Areopagu. Część osób odrzuca jego mowę, ale są i tacy, którzy się przyłączają, jak np. Damaris i Dionizy Areopagita.
Korynt
"Potem opuścił Ateny i przyszedł do Koryntu." Dz. Ap. 18:1
W Koryncie Paweł napotkał małżeństwo wysiedlone z Rzymu, Pryscyllę i Akwillę, którzy podobnie jak Paweł zajmowali się wyrobem namiotów. Paweł zatrzymał się u nich, co sabat przekonując Żydów, że Jezus jest Chrystusem. W tym czasie dołączyli do niego Sylas i Tymoteusz. Po gwałtownych sprzeciwach Żydów opuścili synagogę zatrzymali się u Tycjusza Justusa, bojącego się Boga, którego dom sąsiadował z synagogą i nawrócili przełożonego synagogi. Mając zapewnienie od Boga, że mogą głosić Ewangelię bez przeszkód, nauczali w Koryncie jeszcze przez półtora roku. Po tym czasie oskarżono ich przed Gallionem, prokonsulem Achai, który jednak nie chciał wdawać się w spory teologiczne i wypędził oskarżycieli z sądu. Paweł spędził w Koryncie jeszcze dłuższy czas, po czym pożegnawszy braci udał się z Pryscyllą i Akwillą do Syrii i Efezu.
Efez
" I przybyli do Efezu." Dz. Ap. 18:19
W Efezie Paweł przebywał krótko, obiecując rychły powrót.
Powrót
"A gdy przybył do Cezarei, wstąpił do zboru i pozdrowił go, po czym wyruszył do Antiochii." Dz. Ap. 18:22