Imiona w NT
Łazarz
Znaczenie imienia: Ten, któremu Bóg pomaga. Od hebrajskiego imienia Eleazar.
Fakty biblijne
Łazarz, zamieszkały w Betanii, brat Marii i Marty, jeden z najbliższych przyjaciół Jezusa. Na nim Jezus dokonał spektakularnego cudu wskrzeszenia. W tym celu, mimo usilnych błagań o szybkie przybycie i uzdrowienie chorego Łazarza Jezus opóźnił swoje przyjście tak, iż Łazarz od czterech dni był już w grobie. Na wyrzut Marty, iż spóźnienie udaremniło uzdrowienie Jezus zapewnił, że Łazarz zmartwychwstanie. Na wyznanie Marty, że wierzy w powszechne zmartwychwstanie przed Sądem Ostatecznym, Jezus wypowiedział ważne słowa: "Jam jest zmartwychwstanie i żywot; kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie." Jan 11,25 Marta zaakceptowała wiarę w Jezusa jako Mesjasza.
Gdy Jezus dotarł wraz z żałobnikami do grobu Łazarza wzruszył się do łez, a potem nakazał usunąć kamień zasłaniający grób, mimo protestów Marty z powodu nieprzyjemnego zapachu pochodzącego od zwłok. Jezus przypomniał jej deklarację wiary i po krótkiej modlitwie wezwał Łazarza do wyjścia. Wskrzeszony Łazarz pojawił się owinięty opaskami, z twarzą zakrytą chustą, jak to zwykle czyniono z umarłymi. Przyjaciele Łazarza i wielu innych świadków, uwierzyło w Jezusa widząc ten cud, zaś wrogowie Chrystusa szybko zgłosili to zdarzenie arcykapłanom i faryzeuszom, w wyniku czego przywódcy postanowili zabić Jezusa zastanawiając się jednocześnie, czy nie pozbawić również życia Łazarza, gdyż "wielu Żydów z powodu niego odeszło i uwierzyło w Jezusa”.
Wersety biblijne
Ew. Jana 11,1-53; 12-2,9-11