Ezdrasz

 Znaczenie imienia: pomoc

Fakty biblijne

Kapłan z rodu Aarona, potomek Eleazara oraz Pinechasa; biegły kopista pism i nauczyciel Prawa, znający zarówno język hebrajski, jak i aramejski. Spisał Księgę nazwaną od jego imienia, a też prawdopodobnie obie księgi Kronik; żydowska tradycja przypisuje mu rozpoczęcie zestawiania kanonu Pism Hebrajskich.
Nie są znane początkowe lata życia Ezdrasza. Mieszkał w Babilonie, gdzie otrzymał odpowiednie dla swego rodu wykształcenie. Był to czas, kiedy władcy perscy pozwolili uprowadzonym do niewoli przez babilończyków Żydom, powrócić do ojczyzny. Wśród nich był Ezdrasz; przewodził on grupie repatriantów (ok. 6000 osób). Jego misją w Jerozolimie było pełne przywrócenia kultu świątynnego.
Król perski Artakserkses zwrócił zrabowane przez Babilończyków naczynia świątynne, dał też wszystko, co było potrzebne do składania ofiar i zapewnił o dalszym zaopatrzeniu. Ezdrasz, ufając Bogu, nie skorzystał z królewskiej eskorty podczas niebezpiecznej wędrówki do Jerozolimy.
Po odbyciu podróży Ezdrasz został dobrze przyjęty przez obecnych już (z wcześniejszych repatriacji) kapłanów i lewitów usługujących w świątyni, którym przekazał przywiezione kosztowności (Ezd 8,31-34).
Ponieważ okazało się, że duchowi przywódcy pożenili się z cudzoziemskimi kobietami, więc Ezdrasz, dbając o czystość narodową i kultową, nakazał im odprawić żony wraz z dziećmi.
Ezdrasz współpracował z Nehemiaszem, pisarzem, który przybył z Babilonu, aby m.in. odbudować zburzone mury wokół Jerozolimy.
Cechą Ezdrasza była jego niezłomna gorliwość dla spraw odnoszących się do Boga i Jego świątyni.

Wersety biblijne

Ezd 7,1-6.10; Ezd 7,10.28; 8,1-14; Ezd 8,21-30; Ezd 8,35 do 10,1