Ebiatar

Znaczenie imienia: Ojciec obfitości

Fakty biblijne

Kapłan rozpoczynający swoją działalność w mieście kapłańskim Nob, syn Achimeleka, wnuk Achituba, który był potomkiem Helego, kapłana w Szilo (1 Sm 14, 3). Działał w czasach Saula, był jedynym, który przeżył masakrę urządzoną przez króla w odwecie za pomoc, jaką mieszkańcy Nob udzielili Dawidowi. Zaraz potem uciekł do oddziałów Dawida, przynosząc ze sobą efod, zawierający napierśnik z kamieniami wyrocznymi Urim i Tummim. Dzięki temu Dawid mógł radzić się Boga w sprawie pościgu za Amalekitami, czy też podczas ucieczki przed Saulem.

Gdy Dawid został królem, Ebiatar wspólnie z Sadokiem służył przy Arce Bożej w Świątyni. Jednakże tuż przed śmiercią Dawida Ebiatar przyłączył się do Adoniasza przeciwko Salomonowi, co wzbudziło gniew Batszeby, która powiedziała o wszystkim Dawidowi. Wtedy król kazał Sadokowi namaścić Salomona na króla, o czym doniósł Adoniaszowi Jonatan, syn Ebiatara.

Po śmierci Dawida Salomon pozbawił Ebiatara godności kapłana Pańskiego, zsyłając go do posiadłości rodzinnej w Anatot (1 Krl 2,26-27). Abiatar był ostatnim przedstawicielem rodu Helego.

Wersety biblijne

Opowieść Jezusa o Abiatarze znaleźć można u Marka 2, 25-26.
I Ks. Królewska 1, 2; I Ks. Kronik 15