Księga Jonasza

Nazwa:

Księga nosi imię Jonasza, głównej postaci, której jest w całości poświęcona. Imię to (hebr. Jona) znaczy “gołębica”. Słowa tego używa Pieśń nad Pieśniami dla oddania uczucia tkliwości i serdeczności.

Treść:

Niezwykłe dzieje proroka Jonasza powołanego wbrew swej woli do ogłoszenia w Niniwie poselstwa o zbliżającej się tam zagładzie. Opis jego ucieczki, przygody morskiej i cudownego ocalenia, oraz misji prorockiej w stolicy Asyrii. Wśród wielu myśli przewodnich zawartych w proroctwie wybija się idea powszechnego zbawienia i prawda, że łaska Boża jest zbawienna dla wszystkich ludzi, nie ograniczając się do Bożych wybrańców, ale obejmuje również pogan.

Autorstwo:

Zgodnie z poglądem tradycyjnym jest nim Jonasz. Wielu jednak współczesnych badaczy skłania się ku hipotezie, postulującej powstanie księgi w okresie powygnańczym, tj. napisania jej przez anonimowego autora, nie odrzucając historyczności samego proroka. Argumenty na to nie są jednakże przekonywujące. O postaci Jonasza wiemy tylko tyle, że pochodził z Gat-Chefer (2Król. 14,25). Poza tą krótką wzmianką oraz informacjami zawartymi w samiej księdze Jonasza, o proroku nic nam nie wiadomo. Nic też nie wiemy o jego ojcu Amittaju.

Tło historyczne:

Czas, w którym Jonasz głosi swe proroctwa, należy do jednego z najcięższych, pełnych udręki okresów narodowych klęsk w dziejach Izraela. Królowie: Jehoasz(798-782) i Jeroboam II (793-753) zasiadający wówczas na tronie czynili zło w oczach Pańskich, w związku z czym musiały spaść na naród Boże wyroki i kary. Bóg jednak w tym czasie zapowiedział przez Jonasza odzyskanie narodowej wielkości (2 Król. 14,25). Jak wskazują dane historyczne w tamtym czasie wybuchła w Asyrii rewolta religijna; wbrew panującemu politeizmowi bóg Borsippy, Nebo został obwołany głównym, jeśli nie jedynym bóstwem asyryjskim. Niektórzy bibliści dopatrują się związku między monoteistyczną rewolucją, a misją Jonasza do Niniwy.

Podział księgi:

Wstęp

1. Wezwanie: 1,1.
2. Zlecenie: 1,2.

I. Ucieczka: 1,3—2,10.

1. Nieposłuszeństwo Jonasza: 1,1—16.
2. Nawrócenie Jonasza: 2,1—10.

II. Misja Jonasza: 3,1—4,11.

1. W Niniwie: 3,1—10.
2. Gniew Jonasza: 4,1—8.

Zakończenie

1. Rozmowa Boga z Jonaszem: 4,9.
2. Boża nagana: 4,10—11.

www.znakiczasu.pl