Księga Wyjścia

Nazwa:

Księga ta należy pięcioksięgu i nosi kilka nazw. W kościele katolickim zwana jest "księgą Wyjścia" wśród protestantów popularna nazwa to "2 księga Mojżeszowa". Hebrajska nazwa brzmi “Weele Szemot" natomiast wg Septuaginty "Exodus".

Treść:

Treścią księgi są wydarzenia poprzedzające opuszczenie przez Żydów Egipt, cuda jakie za sprawą Boga temu towarzyszyły, przejście przez morze Czerwone, pierwszy okres na pustyni, problemy z tym związane oraz przekazanie 10 przykazań przez Boga ludziom na górze Synaj, jak również wystawienie pierwszej świątyni na pustyni. Księga ta jest bezpośrednią kontynuacją wcześniejszej księgi - Rodzaju.

Autorstwo:

Tekst pięcioksięgu, wypowiedzi Chrystusa, jak również doskonała znajomość spraw egipskich potwierdzonych współcześnie przez odkrycia archeologiczne wskazują, iż autorem jest wielki przywódca narodu Izraelskiego, wybraniec Boga wychowany na dworze egipskim - Żyd Mojżesz, przez którego sam Bóg przekazał ludziom swe prawo i poprzez którego wyprowadził Izrael z niewoli Egipskiej do obiecanej wcześniej ziemi Kananejskiej.

Tło historyczne:

Druga Księga Mojżeszowa będąca kontynuacją Pierwszej obejmuje okres zaledwie 90 lat. Choć nie posiadamy pełnej informacji o czasach pobytu Izraela w Egipcie, to jednak słuszne wydaje się stwierdzenie, że Józef i Jakub przybyli do tego kraju podczas rządów Hyksosów. Ci semiccy władcy, posiadający stolicę w Awaris, (późniejsze Tannis) byli życzliwie ustosunkowani do Hebrajczyków. Choć okazali się mądrymi władcami, to jednak traktowano ich z nienawiścią jako najeźców i okupantów. Rządy ich w Egipcie trwały 150 lat (1730-1580) i upadły wskutek rewolucji i walk wyzwoleńczych. Hyksosi schronili się do południowej Palestyny, lecz tam zostali ostatecznie pokonani przez Jahmesa i zniknęli z historii. Władcy tebańscy stali się zwierzchnikami całego Egiptu, zapoczątkowali XVIII dynastię faraonów egipskich, podbili Nubię i Palestynę oraz stworzyli silne i bogate imperium. Nie znając Józefa, a znając pokrewieństwo Izraelitów ze znienawidzonymi Hyksosami nic dziwnego, że Egipcjanie patrzyli na nich z podejrzliwością, dzięki czemu rozpoczęły się prześladowania Hebrajczyków.

Czas i miejsce powstania księgi:

Księga ta podobnie jak i inne księgi pięcioksięgu, powstała podczas wędrówki narodu żydowskiego po pustyni z Egiptu do ziemi Kananejskiej. Przypada to na okres około 1500 rok pne.

Podział księgi:

Wstęp

1. Genealogia Izraela: 1,1—7.
2. Ucisk Izraelitów: 1,8—22.

I. Wyjście z Egiptu i podróż do Góry Synaj: 2,12—19,2.

1. Przygotowanie Mojżesza na wodza: 2,1—4,31.
2. Dziesięć plag i wyjście z Egiptu: 5,1—13,16.
3. Droga z Egiptu do Synaju: 13,17—19,2.

II. Izrael przy Górze Synaj: 19,2—31,18.

1. Nadanie Dekalogu: 19,1—20,31.
2. Księga Przymierza: 20,22—23,33.
3. Dyrektywy dotyczące świątyni i jej urządzenia: 25,1—31,17.
4. Wręczenie Mojżeszowi tablic Dekalogu: 31,18.
5. Odnowa przymierza: 32,1—34,35.

Zakończenie

1. Wezwanie do budowy świątyni: 35,1—36,7.
2. Budowa świątyni: 35,8—40,33.
3. Poświęcenie świątyni: 40,34—38.

www.znakiczasu.pl